De vader van Hoegaarden bier, Pierre Celis, is overleden met kanker. Zijn dood is extra droevig in België, waar zijn originele recepten al sinds lange tijd niet meer worden gebrouwen. Voor de meest authentieke smaak moet u naar de USA. De Michigan Brewing Company beweert dat haar recept dicht aanleunt bij de originele smaak, wat door Pierre werd bevestigd tijdens zijn bezoek aan de brouwerij. Pierre was 86.
Wat bier betreft is de geschiedenis ietwat triest: Hoegaardens laatste brouwerij sloot in de jaren 50 haar deuren. Ergens aan een locale toog vloeide een nostalgisch debat over de teleurgang van het witbier, en ‘even later’ opende Pierre “Brouwerij Celis” (naam werd later veranderd in Brouwerij De Kluis en dan in Brouwerij Hoegaarden) waar hij als eenmansbedrijfje opnieuw witbier begon te brouwen.
Wel degelijk het lekkerste witbier dat ik ooit heb geproefd, en lang niet hetzelfde dan het in vergelijking doldrieste Hoegaarden dat nu in de winkel te koop is. Probeer eens een oerdegelijke “Neels echte Peeterman” op de kop te tikken van Pierre Celis, en u begrijpt direct dat deze meesterlijke bierbrouwer eerlijke en goede ingrediënten gebruikte zoals echte korianderzaadjes en gedroogde sinaasappelschillen.
Jammer genoeg werd brouwerij De Kluis door een brand geteisterd in 1987. Stella Artois kwam ter hulp door aandelen te kopen in de brouwerij. Artois was deel van Interbrew (later InBev, nu Anheuser-Busch InBev) en deze industriële brouwers begonnen zich te moeien met Pierre’s recept: de ingrediënten werden vervangen door goedkoper spul en de smaak was niet meer raak.
Pierre verkocht de rest van zijn aandelen, trok naar America en brouwde opnieuw volgens het originele Hoegaarden concept de nieuwe Celis White.
Wegens gezondheidsreden verkocht Pierre de Amerikaanse brouwerij echter verkopen aan de groep Miller, die het succes van het bier echter niet wist te handhaven. Opnieuw verkocht aan de Michigan Brewing Company, waar wordt gezegd dat Pierre hun recept wel lustte.
Anderhalf jaar geleden keerde Pierre Celis definitief terug naar Hoegaarden waar hij 2 dagen geleden overleed aan de gevolgen van kanker.
Pierre Celis’ dood is eens te meer een jammerlijk heengaan van een man die streefde naar kwaliteit en smaak maar niet kon overleven tussen de grote organisaties die een maximum aan winst nastreven en waar smaak noch kwaliteit op de eerste plaats komen.
Schrijf hier uw reactie...